Niet iedereen weet dat plaveiselcelpapilloma het gevolg is van een virusziekte. De ziekte is niet alleen een esthetisch probleem, maar kan ook de gezondheid ernstig schaden, inclusief de dood. De tumor kan op elk deel van het lichaam ‘groeien’ en interne organen aantasten.
Wat is plaveiselcelpapilloma en de structuur ervan
Het antwoord op de vraag: "Wat is het? " is een goedaardig neoplasma. De belangrijkste lokalisatieplaatsen zijn het gezicht, de nek en de slijmvliezen. Als de pathologie lange tijd niet wordt behandeld, kan deze kwaadaardig worden. Uiterlijk lijkt een plat papilloma op een moedervlek in de vorm van een cirkel. De kleur kan variëren van vleeskleurig tot diepbruin. Artsen noemen plaveiselpapilloma met hyperkeratose de meest voorkomende. Het komt vooral voor bij oudere mensen, soms bij personen van 30-35 jaar oud.
Oorzaken en bronnen van infectie
Er zijn veel manieren om besmet te raken met plaveiselcelpapilloma van de huid, waarvan sommige eenvoudig zijn en geen reden tot bezorgdheid geven:
- Geslachtsgemeenschap van welke oorsprong dan ook: vaginaal, oraal, anaal;
- Alledaags contact (handdruk). Fundamenteel hierbij is de aanwezigheid van open wonden;
- Het bezoeken van openbare plaatsen met een hoge luchtvochtigheid: zwembad, sauna;
- Schending van de normen voor persoonlijke hygiëne.
Dit type papillomen wordt gediagnosticeerd bij mensen met een laag immuniteitsniveau die veel losse seksuele contacten hebben.
De penetratie van een virus in een gezond lichaam betekent niet dat er in de nabije toekomst papillomen zullen verschijnen. Dit gebeurt alleen als de immuniteit afneemt. Hoofdredenen:
- Aanwezigheid van slechte gewoonten: alcoholisme, roken, illegale drugs, voeding van slechte kwaliteit;
- Storing in het spijsverteringsstelsel;
- Huidziektes;
- Oudere leeftijd;
- Erfelijke aanleg;
- Blootstelling aan chemicaliën van derden.
Slokdarmpapilloma verschijnt vrijwel onmiddellijk na een mislukking. Het vormt zich op de tong, lippen, in de mond, in de slokdarm en darmen.
Waarom is het gevaarlijk voor mensen?
Het grootste gevaar is dat papilloma met hyperkeratose zich in meer dan 60% van de gevallen tot kanker ontwikkelt. Als de groei zich in het ademhalingssysteem vormt, bestaat het risico op een geleidelijk zuurstofgebrek, wat tot de dood leidt. Wanneer er een gezwel in de darmen verschijnt, kan dit gaan etteren als gevolg van blootstelling aan ontlasting. Bij plaveiselcelpapilloma van de slokdarm bestaat er een risico op ontstekingen en bloedingen als gevolg van het eten van vast voedsel of alcohol van lage kwaliteit.
Symptomen en diagnose
Symptomen van de vorming van plaveiselcelpapilloma zijn zeldzaam en vaag. Eerst wordt het gebied met de groei geïnspecteerd. De meeste mensen verwarren huidgroei met wratten en besteden er geen aandacht aan, in de hoop dat ze na verloop van tijd zullen verdwijnen. Het neoplasma ontwikkelt en groeit zeer langzaam, en ontstekingen komen zeer zelden voor.
De brandpunten van manifestatie verschijnen voornamelijk in de dunste delen van de huid. Dit is het ooglidgebied, de nek en de borst. Als het ooglid wordt aangetast, kan schade aan het bindvlies optreden.
Het neoplasma groeit en ontwikkelt zich geleidelijk, de gemiddelde grootte is van 0, 3 tot 1, 5 centimeter. De kleur van het neoplasma is anders en kan in de loop van de tijd veranderen van vleeskleurig naar paars.
Het plukken, knijpen of afsnijden van een plaveiselcelpapilloma is gevaarlijk; een infectie kan in een open wond terechtkomen.
Er zijn geen speciale diagnostische maatregelen om de aanwezigheid van het virus te detecteren. Eerst wordt een visueel onderzoek van de tumor uitgevoerd door een therapeut. Daarna schrijft hij verwijzingen uit naar andere specialisten: een dermatoloog, een gynaecoloog. De afspraak wordt gemaakt afhankelijk van de locatie van het papilloma. Als het zich aan de buitenkant van de huid bevindt, kan de diagnose onmiddellijk worden vastgesteld. Als de groei zich in het lichaam bevindt, wordt fluoroscopie voorgeschreven.
Als het rectum is aangetast, palpeert de arts het neoplasma; de baarmoederhals is duidelijk zichtbaar met behulp van een gynaecologisch glas.
Er zijn een aantal verplichte procedures:
- Biopsie;
- Bloedanalyse;
- PCR-onderzoek.
Indien nodig kan de behandelend arts aanvullende diagnostische methoden voorschrijven.
Papillomen van de slokdarm
De belangrijkste plaatsen voor de vorming van plaveiselcelpapilloma van de slokdarm zijn de tong, lippen en mondslijmvlies. Het virus kan gepaard gaan met de vorming van kleine zweren en jeuk.
Bij papillomen op de lippen is zwelling en ongemak tijdens het eten het eerste dat verschijnt. Als het getroffen gebied beschadigd is, verschijnt er bloed. De groei kan snel groeien en lipkanker veroorzaken.
Met papilloma van de slokdarm, waarvan de symptomen voornamelijk voorkomen bij de mannelijke helft van de bevolking. De oorzaken van de ziekte kunnen slechte voeding, voedsel van slechte kwaliteit en slechte gewoonten zijn. De hoofdlocatie van de tumor in de slokdarm is het middelste gedeelte. De grootte van elk is van 1-2 millimeter tot 3-4 centimeter, langwerpig van vorm, op een stengel. De patiënt merkt pijn in de maag, oprispingen, overmatige speekselvloed en een brok in de keel. De diagnose wordt uitgevoerd met behulp van radiografie en oesofagoscopie.
Tekenen van formaties in de mond en het strottenhoofd
Bij plaveiselcelpapilloma van het strottenhoofd doet het de patiënt pijn om te eten, te slikken en soms zelfs te ademen. Soms zijn er problemen met spreken. De grootte van de groei is klein, gesteeld. Als bij een kind een neoplasma wordt ontdekt, wordt de behandeling niet onmiddellijk gestart; het komt voor dat het vanzelf verdwijnt. Als je de ziekte op volwassen leeftijd niet bestrijdt, kan deze ontaarden in een kwaadaardige tumor.
Het verschijnen van plaveiselcelpapilloma van de tong manifesteert zich in eerste instantie op geen enkele manier. Witte, vleeskleurige gezwellen beginnen zich alleen te manifesteren als de patiënt ze op de een of andere manier heeft verwond. Na een paar weken ontstaat er een slechte adem, jeuk, een branderig gevoel en er ontstaan zweren.
Symptomen in het strottenhoofd bij volwassenen kunnen variëren, afhankelijk van de algemene toestand van het lichaam en de mate van ontwikkeling van de ziekte. Er kan sprake zijn van een zere keel, een brok in de neus, ongemak, congestie, jeuk. Als zich een gezwel op het septum heeft gevormd, groeit dit geleidelijk door de neusbijholten, waardoor de normale processen van zuurstofinvoer en -uittreding worden verstoord.
Symptomen van formaties op intieme plaatsen
Bij plaveiselcelpapilloma van de baarmoederhals bestaat er een zeer hoog risico dat de goedaardige toestand van het neoplasma in kanker verandert. Vaak gaat dit proces gepaard met erosie en genitale wratten.
In het beginstadium, de initiële ontwikkeling, vertoont het virus geen symptomen. Jeuk en verbranding verschijnen geleidelijk in het getroffen gebied en na verloop van tijd ontstaat er een constante staat van ongemak. Ontlading is mogelijk. Papilloma wordt gedetecteerd tijdens een routineonderzoek door een gynaecoloog en colposcopie kan worden voorgeschreven. Tijdens de zwangerschap kan een vrouw een afname van haar immuniteitsniveau ervaren en bijgevolg het optreden van papillomen. In dergelijke gevallen wordt onmiddellijke verwijdering aanbevolen.
Als we het hebben over het urogenitale systeem, is de rectum de meest problematische plek voor vrouwen. Er zijn geen symptomen in de beginfase, daarna verschijnen pijn, jeuk, etterende afscheiding en bloed in de ontlasting. De diagnose kan worden gesteld na een palpatieprocedure. In 90% van de gevallen waarin dit type neoplasma verschijnt, sturen artsen u om testen op syfilis te doen.
Behandelings- en verwijderingsmethoden
In de meeste gevallen zoeken patiënten behandeling wanneer de symptomen al ernstig zijn. Het is verboden om uzelf een behandeling voor te schrijven of papilloma te verwijderen. Verwijdering gebeurt op verschillende manieren:
- Cryotherapie met vloeibare stikstof;
- Chirurgie;
- Verwijdering door hoogfrequente stroom;
- Laserverwijdering;
- Bediening met behulp van een radiomes.
Slokdarmpapilloma vereist aanvullend onderzoek; daarom kan de behandeling langer duren.
Na de verwijderingsprocedure is het litteken vrijwel onzichtbaar. Maar er is geen 100% garantie dat de tumor niet meer zal verschijnen. Zonder de juiste preventie zal het virus weer ontwaken en zullen er gezwellen verschijnen. Na de behandeling krijgt de patiënt een kuur met antivirale middelen, vitamines en immunomodulatoren voorgeschreven. Het is belangrijk om het niveau van de algemene immuniteit zo succesvol mogelijk te herstellen. Zelfs als het virus in het lichaam blijft, zal het het vasthouden, waardoor de vorming van papillomen wordt voorkomen. Het wordt aanbevolen om slechte gewoonten volledig te elimineren.
Behandeling met folkremedies
Plaveiselcelpapilloma ontstaat, net als alle andere soorten gezwellen, voornamelijk bij ouderen. Chirurgische interventie is voor veel van hen gecontra-indiceerd. In dergelijke gevallen adviseert de behandelende arts zich tot de traditionele geneeskunde te wenden. De meest aanbevolen middelen zijn:
- Vers geperst aardappelsap. Cursus – 2 maanden, neem 100 ml, 2 keer per dag;
- Stinkende gouwe sap. Cursus – 4 weken, het getroffen gebied wordt meerdere keren per dag met vloeistof gesmeerd;
- Verse knoflook. Het gereinigde plakje wordt gedurende 2-3 uur met een hechtpleister aan de groei vastgezet.
Bessenbladeren, zoethoutwortel, brandnetel, citroengras, weegbree, knoflook, bieten en wortels worden actief gebruikt bij de bereiding van medicinale infusies. Naast het intern innemen van geneeskrachtige stoffen, kunt u salades en soepen bereiden van geneeskrachtige planten en groenten.
Preventie en prognose
De belangrijkste preventieve methoden zijn:
- Vroegtijdig zoeken naar medische hulp;
- Goede voeding;
- Eliminatie van alle slechte gewoonten.
Papilloma van de slokdarm, blaas en baarmoederhals "reageert" goed op natuurlijke traditionele geneeskunde. Hun behandeling verschilt ook iets van de traditionele; het duurt ook langer.
Na een verwijderingsoperatie kan de revalidatie anders verlopen en kunnen er complicaties optreden. In principe zijn de voorspellingen altijd gunstig. Het percentage sterfgevallen is minimaal. Als het proces van de vorming van kankercellen al is begonnen, is het overlevingspercentage 30-35%.
Als u op tijd medische hulp zoekt, is een volledige genezing voor 90% mogelijk en is de schade aan zacht weefsel minimaal. Kankertumoren worden ook met succes verwijderd en het degeneratieproces kan worden gestopt.